Bleke Piekjesspons

De bleke piekjesspons (Hymeniacidon perlevis) lijkt op een klodder verf. Soms rood, soms oranje, soms geel. Deze soort komt van nature voor in de noordelijke Atlantische Oceaan, de Middellandse Zee en de Stille Oceaan. Ook leeft hij rond de Zuid-Afrikaanse kusten. Deze sponzensoort leeft in de zone van eb en vloed tot een maximale diepte van ongeveer 15 meter.

De piekjesspons is een dikke korstige spons met een glinsterend hobbelig oppervlak. Exemplaren die tussen de getijden worden gevonden zijn heldergeel, terwijl die uit dieper water donkerder zijn, variërend van oranje tot geel. De spons blijkt een bepaalde geur te hebben, die beschreven is als de geur van die van ontploft buskruit of die van vuurwerk.

De oscula zijn lukraak verspreid over het oppervlak van de spons en kunnen gelijk liggen met het sponsoppervlak of op verhoogde bobbels. Die oscula zijn de uitstroomopeningen, waarmee de sponzen hun voedsel filteren.

Die dikke korstige vorm van de bleke piekjesspons is de reden dat hij in Engelstalige landen de crumb-of-bread sponge ('broodkruimelspons') wordt genoemd.

De vorm van de spons is variabel, mede afhankelijk van de omgeving. In beschutte gebieden groeien vertakte structuren vanaf de basis. In gebieden met golfwerking is het oppervlak kronkelig of vlak. Het lichaam van de spons bestaat uit kiezelnaalden en sponginevezels, en is in staat om veel water op te nemen.

De bleke piekjesspons in voor het eerst in 1951 in Nederland waargenomen in de Oosterschelde. De soort kan daar onopvallend in aantal toenemen, doordat deze lastig te onderscheiden is van andere soorten. Intussen is de bleke piekjesspons ook al nabij Terschelling en Schiermonnikoog aangetroffen.