Valse Meeldauw in Basilicum

Valse meeldauw in basilicum of Basil downy mildew wordt veroorzaakt door een pseudoschimmel met de naam Peronospora belbahrii. Deze ziekteverwekker heeft het vrijwel over de hele wereld gemunt op (zoete) basilicum (Ocimum basilicum). De eerste meldingen van het ziektebeeld stemmen uit Oeganda, waar men al in 1933 last kreeg van symptomen die lijken op een gebrek aan voedingsstoffen. De bladeren verliezen hun vitaliteit en krijgen gele verkleuringen. Aan de onderzijde van de bladeren ontstaat vervolgens wat paarsgrijze donsachtige schimmel[1]. De pseudoschimmel is zo potent dat enkele basilicumtelers een verliespercentage hebben gemeld van 100%. Geen enkele basilicumplant kon dus ontsnappen aan de Peronospora belbahrii.
Goed, dat men in 1933 in het Midden-Afrikaanse Oeganda ontdekte dat hun basilicum in de problemen kwam, betekent natuurlijk niet dat deze ziekte uit het 'niets' ontstond. Ook deze pseudoschimmel moet eerder een andere gastheer hebben gehad voordat hij zich te goed ging doen aan basilicum. Vervolgens rees de vraag hoe het kwam dat Peronospora belbahrii zich over de hele wereld kon verspreiden.

Wetenschappers geloven dat Peronospora belbahrii zich wel eens geëvoleerd kan hebben tot een meer agressieve stam. Dat betekent dat er ergens in het oerwoud een zwak broertje van deze pseudoschimmel moet leven. Dat kan, maar die is nog niet gevonden. Wel is duidelijk dat de pathogeen zich zowel via basilicumzaad kan verspreiden als via de lucht middels diens sporen. En uiteraard heeft men dat zaad op geen enkele manier ontsmet voordat men het de wereld overstuurde. Geef een exoot een kleine kans en hij zal deze met beide handen aangrijpen. Als hij handen had tenminste.
Meldingen van besmette basilicumplantjes begonnen langzaam, maar steeds vaker binnen te druppelen. Als eerste was Zwitserland in 2001 aan de beurt, gevolgd door Italië (2003), België en Frankrijk (2004). De Verenigde Staten waren in 2007 aan de beurt, terwijl het ziektebeeld ook in Nieuw-Zeeland, Zuid-Amerika, Israel en Zuid-Afrika is waargenomen. Ook in Nederland is Valse Meeldauw een aanzienlijk probleem.

Wat kunnen we er aan doen om dit probleem uit Nederland te bannen, zo is de vraag. Van de Nederlandse overheid hoeven we niets te verwachten, want de Voedsel en Warenautoriteit heeft in 2013 een Quickscan gedaan om het probleem in kaart te brengen. De eindconclusie was 'No specific measures' en dan snap je het wel. Om de kans op besmetting klein te houden moeten telers zo veel mogelijk luchten, een horizontale luchtstroming creeëren, zodanig beregenen dat de bladeren niet vochtig worden en ontsmet zaadmateriaal gebruiken.

Een andere optie is om basilicumsoorten te gaan telen die minder kwetsbaar zijn. De roodblad basilicum (Ocimum basilicum purpurascens) en de citroenbasilicum (Ocimum citridorum) zijn minder gevoelig, terwijl de Amerikaanse basilicum (Ocimum americanum) zelfs ongevoelig lijkt te zijn. De wilde basilicum is wel resistent en men is bezig die resistentie in de (zoete) basilicum in te bouwen[2].

[1] Cohen et al: Epidemiology of Basil Downy Mildew in Phytopathology - 2017
[2] Ben-Naim et al: Resistance Against Basil Downy Mildew in Ocimum Species in Phytopathology - 2015

No comments:

Post a Comment