Muskusrat

De muskusrat (Ondatra zibethicus) is waarschijnlijk de meest bekende exoot in Nederland. Er worden karrenvrachten geld besteed aan de bestrijding van deze knager. Dat is noodzakelijk omdat de muskusrat vervelende eigenschappen heeft, die zich niet goed verenigen met onze strijd tegen het water. Ze graven grote holen en gangen in de kwetsbare oevers van onze sloten. Die oevers verliezen daardoor hun stevigheid en kunnen instorten. Stel dat die oever onderdeel is van een dijklichaam van klei, dan zijn de mogelijke gevolgen nauwelijks te overzien.

De muskusrat is een knaagdier, maar ondanks zijn naam is het geen ratachtige. Hij behoort tot een grotere familie waartoe bijvoorbeeld ook de hamster behoort. De muskusrat kan een lengte bereiken van een centimeter of zestig, maar daarvan is dan wel de helft staart. Zijn lichaamslengte is dus zo’n dertig centimeter. De vacht van het dier is donkerbruin aan de bovenzijde met een iets lichtere tint aan de onderzijde.
Als de muskusrat zich een beetje wist te gedragen, dan konden mens en rodent wel een manier vinden om vreedzaam samen te leven. Het probleem is dat de muskusrat teveel van sex houdt. Het vrouwtje is in staat om vier keer per jaar een nest te werpen met vijf tot acht jonkies per keer. Na vijf maanden zijn die jonge muskusratten alweer geslachtsrijp en gaan die ook enthousiast op zoek naar partners. Een muskusrat kan een jaar of drie oud worden. Een simpele rekensom leert ons dat we, zonder ingrijpen, overspoeld zullen worden door muskusratten.

Ook de muskusrat is weer eens door menselijk handelen in onze natuur terecht gekomen. Oorspronkelijk komen deze dieren voor in Noord-Amerika. Daar hadden ze enig nut voor de Indianen omdat ze een bron waren voor hun warme vacht, maar ook vanwege de muskusolie. Het was rond 1900 mode om jachtreizen te maken naar Amerika om gezellig muskusratten te schieten. Die reizen bleken nogal prijzig en daarom leek het in 1905 een Tsjechische landheer een goed idee om eens een paartje muskusratten op zijn landgoed uit te zetten. Later werden ook muskusratten ingevoerd om te benutten voor de pels in pelsdierfokkerijen. En, u zult het geloven of niet, af en toe ontsnapten er een paar.

In 1941 werd de eerste muskusrat in Nederland gevangen, maar toen was het hek ook behoorlijk van de dam. De muskusrat wordt bestreden door het plaatsen van vallen bij de uitgang van zijn gangenstelsel. Omdat hij dan niet meer voor of achteruit kan zal hij door verdrinking om het leven komen. Het lijkt misschien een onmenselijke (ondierlijke?) dood, maar het is het kostenoogpunt wel de meest handige manier.

No comments:

Post a Comment