Japanse dansmug

De Japanse dansmug (Telmatogeton japonicus) is slecht bestudeerd door de biologen en dat komt omdat het een maritieme mug is. De soort heeft een harde ondergrond nodig om haar eitjes in kokertjes aan vast te hechten in de spatzone, de omgeving die niet wordt bereikt door het hoogwater, maar wel door opspattend water. Denk hierbij aan scheepswanden, boeien, poten van olieplatforms en windmolenparken, rotskusten en zeedijken.

De larven van de Japanse dansmug voeden zich met groenwieren en blauwwieren. De larven worden tot 10 millimeter groot, waarna een pop van maximaal 6,5 millimeter gevormd wordt. De volwassen mug leeft slechts 4 dagen. Ze kan vliegen, maar net als verwante dansmuggen is ze veel behendiger in het lopen, vandaar de naam van dit geslacht van muggen.
Het is ook nog niet precies bekend waar de Japanse dansmug van nature voorkomt. Sommigen menen dat hij vooral bekend is van de rotskusten van Japan en Hawaï, maar dat is oud nieuws. De Japanse dansmug heeft echter een veel groter verspreidingsgebied dan voorheen gedacht werd. Hij leeft aan de rotsige kusten van vrijwel alle landen van oostelijk Azië, Australië en zelfs de westkust van Noord-Amerika.

De eerste melding van de Japanse dansmug in Europa stamt al uit 1962 toen hij in de havenmond van Kiel (Duitsland) werd aangetroffen. In de volgende jaren werd diezelfde soort in diverse havens aan de Baltische Zee waargenomen. In 2003 bleek de Japanse dansmug Deense windmolenparken in de Noordzee gekoloniseerd te hebben. Ondertussen reikt zijn Europese verspreidingsgebied al van IJsland in het noorden tot de Azoren in het zuiden. Nog steeds is de Japanse dansmug in ons land een vrijwel onbekende soort.

Nu rijst natuurlijk de vraag of deze exoot een probleem gaat opleveren voor inheemse soorten. Het antwoord op die vraag is negatief. De Japanse dansmug bewoont namelijk een habitat die geen enkele andere muggensoort kan of wil bewonen. Daar kan hij voor alleenheerser spelen en er is zelfs sprake van een soort monocultuur met meer dan 4,000 exemplaren per vierkante meter.

Bovendien maakt de Japanse dansmug een belangrijk deel uit van het menu van strandlopers, waarvan sommige overwinteren en anderen verder naar het zuiden trekken nadat ze zich hebben volgegeten op het wad. Wanneer verder weinig ander voedsel voorhanden is, zou de bijdrage van deze exoot aan hun dieet belangrijk zijn.

Een ander groot voordeel is dat de Japanse dansmug geen bloed nodig heeft om eitjes te kunnen leggen. In tegenstelling tot de meeste muskieten steekt de soort dus niet.

No comments:

Post a Comment