Wasbeerhond

Om maar direct even een voor de hand liggend misverstand uit de wereld te helpen: een wasbeerhond (Nyctereutes procyonoides) is een heel ander dier dan een wasbeer (Procyon spp). De eerste soort is een roofdier uit de familie der hondachtigen (Canidae), terwijl de tweede behoort tot de familie der kleine beren (Procyonidae).

Een wasbeerhond was inheems in delen van Oost-Azië, van delen van Rusland tot noordelijk Vietnam en daar stond hij sinds mensenheugenis om zijn goede kwaliteit bont. Met de rest van het dier wist men ook wel raad: er bestaan de nodige recepten om met het vlees van de wasbeerhond een heerlijke maaltijd te vervaardigen.

In het begin van de twintigste eeuw besloten de autoriteiten van de toenmalige Sovjet Unie dat het een goed idee zou zijn om de wasbeerhond in westelijke delen van de Sovjet Unie te introduceren. De bontindustrie kon wel wat steun gebruiken, zo dacht men. Dus werden er zo’n 10,000 exemplaren verplaatst en ingezet voor de bontfokkerij. In Letland – op dat moment ook nog deel uitmakend van het grote Russische rijk – meende men het voorbeeld te moeten volgen en ook daar werden in 1948 wasbeerhonden geïntroduceerd. Uiteraard ontsnapten er exemplaren en die deden het goed in de vrije natuur. Behalve de jagende mens hadden deze beesten geen natuurlijke vijanden en dus begonnen de populaties zich gestaag uit te breiden.
[Foto: Mizunoryu]
Omdat wasbeerhonden geen idee van grenzen hebben beperkt hun aanwezigheid zich tegenwoordig niet meer tot de Russische invloedssfeer. In heel Scandinavië begint hij zo langzamerhand een probleem te worden. Het zijn felle roofdieren, die zo’n beetje alles kunnen eten wat ze op hun weg tegenkomen: ratten, muizen, eieren, vogels, bessen en insecten.

Ook in Nederland zijn er in toenemende mate waarnemingen van wasbeerhonden en dus kun je je afvragen hoe die beesten hier terecht gekomen zijn. Zijn het misschien voorlopers van die Russische populatie, die via Duitsland hier terecht gekomen zijn? Nee, zo ver is het nog niet. Het antwoord is veel simpeler: er bestaan sukkels die geloven dat een wasbeerhond een geschikt huisdier is en schaffen zich via internet een jonkie aan. Wanneer zo’n dier eenmaal volwassen wordt dan blijkt dat die liefhebbers een kat in de zak hebben gekocht want dan wordt duidelijk dat een wasbeerhond zich niet aan de huisregels zal houden. Het is en blijft een wild dier en de kortzichtige oplossing is dan vaak om het maar in onze natuur vrij te laten.

Overigens zijn wasbeerhond drager van allerhande ziekteverwekkers. Onderzoek van het RIVM toonde aan dat doodgereden wasbeerhonden geïnfecteerd waren met Trichinella (een parasitaire rondworm) en met vossenlintworm.

Het is maar goed dat de regering recent heeft besloten dat exoten, zoals de wasbeerhond, op een lijst van verboden huisdieren horen te staan.

No comments:

Post a Comment