Veelbloemige roos

De veelbloemige roos (Rosa multiflora) vormt in de maanden juni en juli losse trossen van sterk geurende kleine enkelvoudige roosjes die, afhankelijk van de ondersoort, wit (Rosa multiflora multiflora) of roze (Rosa multiflora cathayensis) van kleur zijn. In het najaar vormen zich botteltjes die qua kleur en grootte doen denken aan lijsterbessen.

De plant kan maximaal 4 meter hoog worden en is zeer winterhard. De veelbloemige roos is een half klimmende struik van drie tot 5 meter hoog. De stengels dragen teruggekromde stekels.

Oorspronkelijk komt de veelbloemige roos uit Japan, Korea en oostelijke delen van China. Deze botanische roos werd al in 1886 geïntroduceerd in Europa als onderstam voor sierrozen. In de jaren dertig van de vorige eeuw werd deze soort aangeprezen als levende schutting, struik om de bodem vast te houden en zelfs om bijen voedsel te geven.

[Foto: www.bioweb.uwlax.udu]

In de Verenigde Staten wordt de veelbloemige roos ondertussen gezien als een lastig te bestrijden onkruid. Hij komt daar namelijk van de oostkust tot de westkust voor met uitzondering van de zuidoostelijke kuststrook, de Rocky Mountains en de westelijke woestijngebieden. Deze exoot duikt overal op, met name langs hekken, velden en weilanden. Het valt natuurlijke gebieden binnen, met name velden, overstromingsgebieden en open plekken in bossen. Met andere woorden: de veelbloemige roos doet in Amerika wat de rimpelroos ofwel de rozebottel bij ons gedaan heeft.

Dat is ook precies de drogreden waarom men nog steeds een veelbloemige roos in tuincentra kan aanschaffen. Door te stellen dat zijn familielid de rimpelroos veel meer problemen oplevert wordt deze soort ten onrechte als onschuldig neergezet. Een bijzonder scheve redenatie omdat een exoot, die hier simpelweg niet thuishoort, niet de kleinste kans moet worden gegeven om zich hier te vestigen. Gezien het toenemend aantal meldingen van de veelbloemige roos in het wild, lijkt de opmars van deze soort wel degelijk die van Amerika te gaan evenaren.

Het verwijderen van de veelbloemige roos uit de vaderlandse natuur heeft nogal wat voeten in de aarde omdat het afzagen of terugsnoeien niet zal leiden tot het gewenste resultaat. Het volgend voorjaar zal de plant opnieuw opschieten en daarom moet je dus de hele plant met wortel en al uitgraven.

Dus moeten we nu in actie komen en niet, zoals zo vaak, wachten tot het weer veel te laat is.