Japans hoefblad

In Nederland groeit en bloeit het groot hoefblad (Petasites hybridus), een plant die in het verleden hogelijk werd gewaardeerd om zijn geneeskrachtige effecten. In Duitsland en Oostenrijk werd groot hoefblad als thee gedronken als behandeling tegen infecties, koorts, griep en verkoudheden. Dat was achteraf niet zo’n heel goed idee omdat deze plant boordevol giftige alkaloïden zit die je lever onherstelbaar kunnen beschadigen (hepatotoxic alkaloid content limits the direct usage).

In Japan groeit een direct familielid van groot hoefblad en die noemt men Japans hoefblad (Petasites japonicus). Nu heet groot hoefblad uiteraard niet voor niets ‘groot’ en Japans hoefblad wordt in het Engels een giant butterbur genoemd. Met andere woorden: hij heeft nog grotere bladeren dan groot hoefblad. Groot hoefblad heeft bladeren met een doorsnede tot 70 centimeter en Japanse hoefbladbladeren worden zelfs groter dan 80 centimeter.
Sommige liefhebbers vinden het een heel goed idee om een Japans hoefblad om hun vijvertje te hebben, want die grote donkergroene bladeren staan zo decoratief. Ik vermoed echter dat de meeste mensen vergeten de bijsluiter te lezen, want deze plant is een agressieve groeier, die al snel de rest van je tuin en vijver zal gaan overwoekeren. We weten wat er vervolgens zal gebeuren: de liefhebber probeert de vorig jaar geplante Japans hoefblad weer in het gareel te krijgen en spit de helft van de plant uit en dumpt die op de composthoop. Dat zal niet echt helpen omdat de plant ook daar vaak wel voldoende warmte en vocht zal kunnen aantreffen. De eigenaar zal zich in sommige gevallen vervolgens genoodzaakt voelen de restenten dan maar ergens te dumpen.

Mede daarom zijn er steeds vaker meldingen van natuurliefhebbers (geen tuinliefhebbers), die in onze kwetsbare natuur alweer een exemplaar van dat exotische Japans hoefblad hebben aangetroffen.

Misschien kunnen we, net als men in Japan gewend is, leren om Japans hoefblad als groente te gaan eten. In de Japanse keuken wordt deze plant zo’n beetje gezien als een vorm van rabarber, maar men heeft een originele manier ontwikkeld om de bitterheid uit de plant te verwijderen. Men behandelt Japans hoefblad met baking soda (zuiveringszout) en laat hem vervolgens een tijdje weken, een techniek die men aku-nuki noemt. Vervolgens even wokken, serveren met wat rijst en je bent weer van een paar bladeren af.

Het grote probleem is echter dat ook deze variant weer tjokvol leverbeschadigende pyrrolizidine alkaloïden zit. Bovendien heeft men uit deze plant petasitenine uit geïsoleerd[1] en die stof levert weer leverkanker op.

Het advies is dus: afblijven en Japans hoefblad beslist niet in je tuin aanplanten.

[1] Hirono et al: Carcinogenic activity of petasitenine, a new pyrrolizidine alkaloid isolated from Petasites japonicus Maxim in Journal of the National Cancer Institute - 1977

No comments:

Post a Comment