Bladpootwants

De bladpootwants (Leptoglossus occidentalis) was oorspronkelijk inheems in de gematigde streken van het westen van de Verenigde Staten en dan specifiek in de staten California, Oregon en Nevada. Deze wants voedt zich in zijn oorspronkelijk leefgebied met het sap van zich ontwikkelende dennenappels en sparrenappels met als gevolg dat die zaden verdorren en misvormingen gaan vertonen.

Met een maximale lengte van zo’n 2 centimeter is het een behoorlijk imposante wants. De mannetjes zijn iets kleiner van formaat dan de vrouwtjes. Zijn naam heeft hij mede te danken aan zijn verbrede schenen op de achterpoten die wat doen denken aan een blad. Bladpootwantsen zijn in staat om te vliegen en maken daarbij een zoemend geluid.

[Foto: BMRR]

Eeuwenlang is de bladpootwants content geweest met het leven in een beperkt gebied waar voldoende dennen en sparren stonden om voldoende voedsel op te leveren. Op het moment dat de mens mobieler werd en dennenhout over grote afstanden ging transporteren, ging het areaal van de bladpootwants ook in oppervlakte toenemen. Na verloop van decennia bleken de bladpootwantsen aan de gehele westkust van het Noord-Amerikaanse continent: van Canada tot Mexico.

Zelfs toen was zijn reislust nog niet gestild en ondertussen is de bladpootwants een exotische pest op zo’n beetje het hele noordelijke halfrond. Zelfs in een land als Japan werd het eerste exemplaar in 2008 aangetroffen. Met zo’n verspreiding kon ook Europa niet verschoond blijven van de bladpootwants en in 1999 werd dan ook het eerste exemplaar in Italië aangetroffen. Men vermoedt dat de bladpootwantsen als verstekelingen meegereisd zijn vanuit Amerika met scheepsladingen hout.

Duidelijk is dat de bladpootwants zich uitstekend thuisvoelt in Europa en dat blijkt onder meer uit zijn snelle verspreiding: in 2002 verscheen de bladpootwants in Zwitserland, in 2003 in Spanje, in 2004 in Hongarije, in 2005 in Frankrijk, in 2006 in Duitsland en in 2007 in Polen, Nederland, België en Engeland. In 2008 staken grote hoeveelheden bladpootwantsen het Kanaal over en vestigden zich in Engeland. Het betekende ook dat bladpootwantsen zich zonder natuurlijke vijanden in Europa sterk kunnen vermenigvuldigen.

In Nederland dook de bladpootwants voor het eerst op rond Bergen-op-Zoom. Nadien nam het aantal waarnemingen gestaag toe. In Nederland werd de soort in 2008 al op tien locaties aangetroffen en sindsdien nemen de waarnemingen in steeds sneller tempo toe. In onze omgeving is hij ondertussen op enkele Waddeneilanden en in Harlingen waargenomen.