Zwitserse dennenschotziekte

De Zwitserse dennenschotziekte is een schimmelinfectie die het voornamelijk gemunt heeft op Douglassparren (Pseudotsuga menziesii). Die sparrensoort groeit van nature in de westelijke kuststreken van Canada en de Verenigde Staten. De schimmelinfectie in Douglassparren is het gevolg van een schimmel met de bijkans onuitspreekbare wetenschappelijke naam Phaeocryptopus gaeumannii. Die schimmel heeft zelf (nog) geen Nederlandse naam dus we zullen het hier maar blijven hebben over het ziektebeeld dat het veroorzaakt: de Zwitserse dennenschotziekte.
Jonge naalden raken vroeg in het voorjaar en in de zomer besmet wanneer sporen tijdens de regen of via de wind worden verspreid. De schimmel infecteert de bomen in het voorjaar en ontwikkelt zich meer en meer in de daarop volgende wintermaanden. Een jaar na de infectie zijn de symptomen pas zichtbaar. Aan de onderzijde van de naalden verschijnen kleine, zwarte vruchtlichamen.

De schimmel veroorzaakt vergeling van de naalden (chlorosis) met als uiteindelijk gevolg soms het afsterven van die naalden (necrosis) en een te vroeg uitvallen van de naalden. In bospercelen, die het zwaarst getroffen zijn door de Zwitserse dennenschotziekte, zijn soms de enige naalden die over zijn gebleven die van het vorige jaar. Die waren al sterk genoeg voordat de infectie zich over de boom verspreid had. Het uiteindelijke resultaat van dit ziektebeeld is een verstoorde groei van de boom. Uit onderzoek blijkt dat de groei van de schimmel mede afhankelijk is van de omgevingstemperatuur en dat de grootste mate van geïnfecteerde bomen zich in de warmste delen van de bossen bevindt. De reductie in de groei kan in die warmste plekken oplopen tot wel 35%.

De Zwitserse dennenschotziekte komt algemeen voor in de Noord-Amerikaanse Douglassparren, maar is – vreemd genoeg – voor het eerst in 1925 ontdekt in aangeplante bomen in Zwitserland. Sinds de ontdekking is de schimmel over zo'n beetje de hele wereld aangetroffen waar die sparrensoort als een exoot is aangeplant. In Amerika leverde de schimmel in eerste instantie nauwelijks problemen op, maar ondertussen blijkt 160,000 hectare aangetast te zijn.

Tot nu toe leek de schimmel het alleen maar voorzien te hebben op de Douglasspar, maar dat betekent helemaal niets in de natuur. Mochten de Douglassparren ooit 'opraken' dan zal de schimmel zeker een nieuwe prooi uitzoeken en ik vrees dat we dan onze kerstboom moeten zien wegkwijnen. In het noordwesten van de Amerikaanse staat Oregon bleek namelijk dat de schimmel al vanaf eind jaren 70 van de vorige eeuw ongemerkt zijn tanden te hebben gezet in kerstbomen.

1 comment:

  1. Bij mij is 100% van de jonge Douglassparren besmet. Veel gele kromme naalden en verdrogende takken. (Gemeente Holten)

    ReplyDelete