Gele koortsmug

Gele koorts is een virus dat voorkomt onder apen, die hoog in de bomen van de oerwouden van Centraal Afrika leven. Dat komt mooi uit, zo zult u denken, want u was toch al niet van plan naar die contreien af te reizen. Maar zo eenvoudig zijn de zaken weer eens niet. Hoewel de gele koortsmug (Aedes aegypti) een voorliefde voor mensenbloed heeft, vergist hij zich nog wel eens en prikt dan een aap. Als die mug vervolgens weer een mens prikt dan wordt deze besmet met het gele koortsvirus. Door de slavenschepen is het virus al in de zeventiende eeuw naar Zuid-Amerika vervoerd. Een besmetting met het gele koortsvirus kan vrijwel onopgemerkt voorbijgaan, maar levert bij sommigen de volgende symptomen op: hevige koorts, interne bloedingen en bloeden uit ogen, neus en mond, en uitval van vitale organen. Gelukkig bestaat er een vaccin.
De gele koortsmug komt wijdverspreid in (sub)tropische klimaten voor en dat betekent dat veel favoriete vakantiebestemmingen gevaar lopen. Het gevaar is groter dan u wellicht denkt want de gele koortsmug is niet alleen een mogelijke drager van het gelekoortsvirus, maar ook van een aantal andere zeer vervelende ziekteverwekkers.

Knokkelkoorts of dengue is er eentje van. Het virus veroorzaakt hoge koorts en hevige spier-, bot- en gewrichtspijnen (vandaar de naam natuurlijk). Ook Chikungunya is een ziekte die door de gele koortsmug kan worden overgedragen. Chikungunya is een inheems Afrikaans woord dat zoiets betekent als ‘door uitdroging verschrompelen en dubbelvouwen’ en het beschrijft de extreme gewrichtspijnen waardoor patiënten kreupel rondstrompelen. Sinds zijn ontdekking in 2004 heeft het virus zich vanuit oostelijk Afrika snel over grote delen van de (sub)tropen verspreid. In 2007 was er zelfs al een kleine epidemie in Italië. Voor beide ziektebeelden bestaat nog geen medicijn of vaccin en er wordt alleen wat aan pijnbestrijding gedaan.

De gele koortsmug heeft witte strepen over zijn lichaam en witte banden om de poten. Deze muskiet steekt gewoonlijk tijdens de schemering, maar binnenskamers heeft hij de neiging om de klok rond te bijten. Ze zitten tijdens het steken met hun lichaam evenwijdig aan de huid.

Op dit moment is de gele koortsmug in Nederland nog geen drager van virussen (of virii), maar dat is maar een kwestie van tijd omdat ze op de Nederlandse Antillen al wel drager zijn. Terugkerende vakantiegangers kunnen zo maar een reservoir van virussen zijn.

Reden genoeg om de bestrijding van de gele koortsmug in Nederland met harde hand te voeren. Want de gele koortsmug heeft de neiging om zijn woongebied langzaam maar zeker steeds ietsjes uit te breiden. Sinds enkele jaren wordt structureel gecontroleerd op de aanwezigheid van exotische muggen bij bedrijven, die lucky bamboo (Dracaena sanderiana) importeren, en bij bandenimporteurs. De eersten zijn een risico omdat de plantjes in een waterige gel vanuit China naar ons land vervoerd worden en de laatsten zijn een risico omdat de muggen hun eitjes graag leggen in plasjes water in het autobandenprofiel.

[Fred de Vries]

No comments:

Post a Comment