Gouden appelslak

Er leven verschillende soorten appelslakken en de meest bekende (lees: beruchte) wordt binnen de aquariumwereld de gouden appelslak (Pomacea canaliculata) genoemd. Deze zoetwaterslak is inheems in de tropische en subtropische gebieden van Zuid-Amerika. De bruine tot goudgele schelp kan een doorsnede bereiken van wel meer dan 15 centimeter bereiken en dat maakt hem een knoeperd van een slak.

Nu hebben we hier in ons land al een tweetal inheemse moerasslakken, de spitse moerasslak (Viviparus contectus) en de stompe moerasslak (Viviparus viviparus) en dus lijkt de niche in dat stukje natuur al behoorlijk gevuld.
Appelslakken worden ook in ons land veelvuldig verkocht voor aquaria en vijvers omdat hij, onder meer, graag algen eet. Maar niet alleen algen staan op zijn menu en het blijkt dat zijn ongebreidelde eetlust ook gestild kan worden met heerlijke rijstplantjes. Nu denk je natuurlijk dat rijst niet veel in Zuid-Amerika wordt verbouwd, maar dat is een misvatting. In een land als Suriname is rijst echt een belangrijk landbouwgewas. Bovendien zijn appelslakken, mede door de illusie dat hij zo gezellig in een aquarium of vijver kan leven, de hele wereld overgesleept. In de Verenigde Staten is de soort al zo wijdverspreid dat het hem gelukt is om in de top van de lijst met meest invasieve exotische soorten terecht te komen. De gouden appelslak bereikte in 1981 China en daarvan weet u zeker dat er veel rijst wordt verbouwd.

In Nederland zijn nog geen levende exemplaren in de natuur aangetroffen. Waarom dan deze column? Omdat de kans op introductie van appelslakken in de Nederlandse natuur zeer aanzienlijk wordt geacht. Er werd lang gedacht en gehoopt dat appelslakken alleen in warmer water konden overleven omdat ze uit warmere klimaten afkomstig waren. De introductie van de soort in Japan deed die hoop de bodem inslaan. Hij bleek de vorstperiodes aldaar goed te kunnen doorstaan.

De Nederlandse Voedsel en Waren Autoriteit (NVWA) heeft aan Stichting ANEMOON gevraagd melding te doen van appelslakken in de vrije natuur. Men meent dat appelslakken een groot gevaar vormen voor onze inheemse flora en fauna en zelfs voor de Europese economie. De appelslakken zijn natuurlijk vanwege hun afmetingen eenvoudig te herkennen, maar hun eitjes zijn zelfs al op tientallen meters afstand te herkennen. Ze zijn roze, wit, gelig, oranje of paarsachtig van kleur. Ze worden in karakteristieke klompen of kluiten boven de waterspiegel afgezet op uit het water stekende boomstammen, kades, beschoeiingen, op bladeren van waterlelies en andere waterplanten die uit het water steken. Waarnemingen van appelslakken kunnen worden doorgegeven via anemoon@cistron.nl.

No comments:

Post a Comment