Amerikaanse oesterboorder

Een exoot met een naam als de Amerikaanse oesterboorder (Urosalpinx cinerea) kan geen goed nieuws betekenen voor de toch al onder druk staande oesterkwekers. We wisten al dat de inheemse platte oester (Ostrea edulis) steeds meer verdrongen worden door de Japanse oester (Crassostrea gigas) en nu is er ook nog eens een zeeslak die gaatjes in de oester boort en hem vervolgens oppeuzelt.

Onderzoekers in Amerika kwamen tot de conclusie dat de Amerikaanse oesterboorder, na de zeester, de grootste bedreiging was voor oesters. Deze slak boort een gaatje in de oesterschelp, spuugt een zurige vloeistof door het gat, waardoor de oester begint op te lossen. Daarna zuigt hij de smurrie op. Eet smakelijk, zou ik zeggen.

Het is nog veel erger want niet alleen oesters staan op het menu van de Amerikaanse oesterboorder, maar ook mosselen worden met genoegen door deze jagende zeeslak gegeten. Dat kan dus leiden tot een economische ramp.

De Amerikaanse oesterboorder huist in een gedraaide schelp met een hoogte van zo'n 35 millimeter en een lengte tot zo'n 20 millimeter. Eigenlijk is het dus maar een opdondertje. De kleur van de schelp varieert en kan beige, grijs, geelwit, bruin, bruinrood of zelfs soms oranje zijn.
Oorspronkelijk is de Amerikaanse oesterboorder afkomstig van de hele westelijke Amerikaanse en Canadese kust: van Nova Scotia tot Florida. Omdat men rond het jaar 1800 ook het plan had om aan de oostzijde van Noord-Amerika smakelijke oesters (Crassostrea virginica) te gaan kweken, werd zaaigoed overgebracht vanuit Atlantische wateren. Zoals altijd had men het oesterzaad niet goed gecontroleerd op 'bijvangsten' en dus ontdekte men al snel dat de Amerikaanse oesterboorders waren meegereisd. In Groot-Brittannië voerde men na wat epidemieën onder de oesters ook maar Amerikaanse oesters in en ook daarin verscholen zich zijn doodsvijanden en dus werden daar al in 1927 de eerste exemplaren van de Amerikaanse oesterboorder gesignaleerd. Omdat deze zeeslak maar kleine afstanden kan afleggen, hoopte men dat Nederland niet gehaald kon worden, maar men was even vergeten dat vaderlandse oesterkwekers ook zaaigoed uit Groot-Brittannië hadden gehaald.

In Nederland wordt de Amerikaanse oesterboorder meer en meer aangetroffen. Het begon met enkele waarnemingen van lege schelpen, maar ondertussen worden steeds meer levende exemplaren aangetroffen op oester- en mosselbedden in Zeeuwse wateren.

De ellende is hiermee nog niet ten einde want in Nederland zijn ook al meldingen geweest dat de Amerikaanse oesterboorder in Zeeland op andere schelpdieren jaagt dan de oesters en mosselen. Meer prooien betekent betere overlevingskansen. Bovendien hebben oesters en mosselen ook nog eens last van de ook exotische Japanse oesterboorder (Ocinebrellus inornatus).

[Update 2015] Eindelijk, eindelijk is er een plan van aanpak tegen de gevreesde oesterboorder in de maak. 'Er is geen tijd te verliezen,' kopt het artikel op Visserijnieuws.nl.

No comments:

Post a Comment