Grote waternavel

Soms introduceert men de natuurlijke vijand van een invasieve soort om hem in bedwang te kunnen houden. De grote waternavel (Hydrocotyle ranunculoides) issinds de laatste ijstijd inheems in Noord- en Zuid-Amerika en delen van tropisch Afrika. De natuurlijke vijand van deze grote waternavel is het nijlpaard, maar of het een goed idee of om het nijlpaard in onze natuur te introduceren...

De grote waternavel is een waterplant met ronde tot niervormige bladeren en kleine lichtgroene tot lichtgele bloemen. Deze plant groeit met warm weer in voedselrijk water, voornamelijk in water met een hoog nitraat-en fosfaatgehalte. De grote waternavel werd sinds de jaren 70 van de vorige eeuw in tuin- en vijvercentra verkocht, maar ondertussen is de verkoop verboden. De plant werd in vijvertjes losgelaten omdat hij zo snel groeide dat je binnen no time een dichtbegroeide vijver had. U weet hoe dat soms gaat: je besluit dat een vijver een grappig idee is, je graaft een gat in je tuin, maakt dat gat waterdicht door een stuk landbouwplastic, laat hem vol water lopen en het enige wat nog rest zijn wat vissen en waterplanten.
Geen enkele tijdelijke vijverenthousiast heeft er natuurlijk vooraf ooit bij nagedacht wat je met de overtollige grote waternavel zou moeten doen wanneer hij je vijver begint te overwoekeren en zelfs de oever begint te koloniseren. Iedere vrije zaterdag met een hark die lastpak uit je vijver vissen om de vissen wat zonlicht en zuurstof te geven gaat op een gegeven ogenblik toch ook vervelen en dus kieper je die massa waternavel maar in de groene container of, zoals te vaak is gebeurd, in de sloot naast het huis.

Kleine stukjes grote waternavel zullen met de stroom meegevoerd worden, kunnen verderop weer wortel schieten en vervolgens weer uitgroeien tot volwaardige planten. Zonder nijlpaarden kan de grote waternavel zich hier ongebreideld uitbreiden en dat heeft verstikkende tapijten van die soort tot gevolg. Waterschappen hebben een pesthekel aan deze plant omdat die verstopte sloten en kanalen de waterhuishouding van een heel gebied kan verstoren. Daarom wordt op iedere melding van een grote waternavel gereageerd en wordt hij met wortel en tak uitgeroeid.

Geruststellend wordt vaak gemeld dat de grote waternavel niet tegen strenge vorst kan en dat het waterschap in de winter het waterpeil laat dalen zodat de plant doodvriest. Ik denk dat men daarbij een aantal zaken uit het oog verliest: de Nederlandse winters lijken tegenwoordig steeds meer op de herfst, in de oorspronkelijke Amerikaanse groeigebieden van de grote waternavel kan het ook behoorlijk vriezen en de drijvende zaden kunnen zeker strenge nachtvorsten overleven. Kom maar op met die nijlpaarden, zou ik zeggen.

No comments:

Post a Comment