Piepschuimkever

De piepschuimkever (Alphitobius diaperinus) is familie van van de meeltor (Tenebrio molitor) en de rijstmeelkever (Tribolium confusum) en dus denk je dat hij het liefst een hapje van een meelsoort probeert te nemen, maar dat is niet helemaal waar. En de piepschuimkever eet ook geen piepschuim, maar hij vernielt wel isolatiemateriaal omdat de kleine meelwormpjes op zoek gaan naar een veilige plek om zich te verpoppen. Die meelwormpjes vormen namelijk een eiwitrijk maaltje voor vogels. Ze graven gangen in piepschuim, glasvezel, en polystyreen isolatiepanelen in de wanden van voornamelijk pluimveestallen. Dat alleen al zorgt voor economische schade door verhoogde stookkosten.

De piepschuimkever is in zijn volwassen staat ongeveer 6 millimeter groot. Pas vervelde beestjes zijn roodbruin en kleuren naar zwart. Gedacht wordt dat de stamvader van dit ongedierte in een gebied ten zuiden van de Sahara in Afrika moet hebben gewoond, maar hij is ondertussen uitgegroeid tot een wereldwijd probleem.

Hoewel de piepschuimkever niet beschouwd wordt als een groot probleem voor granen en meel, wordt hij toch vaak aangetroffen op graan dat al door andere ziekte- en bederfveroorzakende organismen als schimmels is aangetast. Het allergrootste probleem is dat de piepschuimkever een drager (vector) is voor allerhande ziekmakende organismen voor pluimvee. Genoemd worden de ziekte van Marek (een zeer besmettelijke virale ziekte bij kippen), Gumboro ziekte (een besmettelijke virale ziekte bij pluimvee), pseudo-vogelpest (of Newcastle Disease, zeer besmettelijk voor alle vogelsoorten en ook voor mensen), vogelgriep (uitleg overbodig). Ook bacteriën als salmonella worden door dit onooglijke kevertje overgebracht en dat toont aan waarin een kleine kever groot kan zijn.

Een ander punt van zorg is dat het geslacht waartoe deze kever behoort bij aanvallen ook een gevaarlijke stof afscheiden. Deze stof, benzoquinone, kan bij langdurige blootstelling gevaarlijk zijn voor de menselijke gezondheid. Gerapporteerd wordt dat de benzoquinone zaken als astma, hoofdpijn, dermatitis, allergische angio-oedeem, rhinitis en erytheem (roodheid) kan veroorzaken. Ook conjunctivitis (bindvliesontsteking van het oog) en hoornvliesontstekingen worden gemeld. Het blijkt zelfs kankerverwekkend te zijn.

Dat laatste zorgde voor enige opwinding want enkele quinones vertonen een werking die de groei van tumoren kunnen remmen.

Piepschuimkevers dienen actief bestreden te worden. Een simpele manier bestaat echter niet en dat betekent dat een pluimveehouder alle oude mest en voerresten moet opruimen want de kever zet zijn eieren af in ietwat vochtig is en rottend materiaal. Daardoor worden een ontwikkelingsstadium verstoord. Vervolgens dient alles schoongemaakt en ontsmet te worden. Aangetaste wandplaten dienen vervangen te worden. In woningen moet intensief stofgezogen worden om de kevertjes te verwijderen. Het is duidelijk een plaag die je liever kwijt dan rijk bent.

No comments:

Post a Comment