Gewoon nagelkruid en knikkend nagelkruid zijn kortbehaarde planten en zijn tot 60 centimeter hoog. De bloem van gewoon nagelkruid is geel, terwijl die van knikkend nagelkruid oranjerood van kleur is.
[Foto: Quert1234] |
De nagelkruiden staan niet direct bekend als soorten die men graag in de tuin aanplant. Knikkend nagelkruid is echter wel een zogenaamde stinzenplant en deze soort is – wellicht per ongeluk - in de zeventiende eeuw met vruchtbare aarde vanuit Duitsland of Italië aangevoerd.
Een aantal soorten heeft echter klitvormige vruchten en daarvan is bekend dat ze heel gemakkelijk in de vacht van passerende dieren blijven steken. Als je het woord ‘dieren’ in de vorige zin vervangt door ‘mensen’ dan snap je direct wat de mogelijke oorzaak van de komst van groot nagelkruid in Nederland is geweest. Wandelaars hebben mogelijk in de USA zaden op hun kleding gekregen, zijn teruggereisd naar Nederland en zijn ongemerkt en onbedoeld met zaden van groot nagelkruid door de douane gelopen.
Nagelkruiden staan bekend als heksenkruiden, maar het lijkt mij onwaarschijnlijk dat heksen op hun bezems de oceaan zijn overgevlogen. Gedroogde wortels en verse bladeren van nagelkruiden werden vroeger als aftreksel gebruikt tegen maag- en darmstoornissen, diarree, en tegen ontstekingen. Eugenol, de etherische en naar kruidnagel ruikende olie is echter giftig en dus lijkt mij een recept van de huisarts een grotere kans op snellere genezing opleveren.
In de Middeleeuwen werd de verse wortel van nagelkruid toegevoegd aan bier, waardoor het een kruidnagelachtige smaak kreeg en tegelijkertijd werd de houdbaarheid van het brouwsel verhoogd.
No comments:
Post a Comment