De verspreiding omvat een gebied op de Veluwe, waar in 2005 die Italiaanse kamsalamanders in vijf watertjes rondzwommen, in 2011 was dat al opgelopen tot 19 watertjes en in 2014 wordt gevreesd dat deze soort zich in meer dan 30 wateren heeft gevestigd. En jawel, in datzelfde gebied zijn ook populaties van de strikt beschermde inheemse kamsalamander bekend en daar blijkt hybridisatie op te treden. De nakomelingen zijn bovendien vruchtbaar, waardoor de vermenging door blijft gaan.
[Foto: Friedrich Böhringer] |
Oorspronkelijk kwam de Italiaanse kamsalamander voor in – jawel – Italië, maar ook in de Balkan en Griekenland. De noordgrens van zijn verspreidingsgebied was oorspronkelijk een lijn die werd gevormd door Zwitserland, zuidelijk Duitsland, Tsjechië, Oostenrijk en Hongarije.
Ook is er tegenwoordig een populatie van de Italiaanse kamsalamanders bekend in het graafschap Surrey in het Verenigd Koninkrijk. Ook daar is zijn komst jarenlang onopgemerkt gebleven.
Ondertussen zult u zich als lezer weer afvragen hoe deze salamandersoort in ons land terecht is gekomen. Vermoedelijk zijn de eerste exemplaren in Nederland ‘ontsnapt’ vanuit een terrarium of vijver, waar ‘liefhebbers’ geen zin meer hadden in hun hobby en hun Italiaanse kamsalamander maar in de natuur loslieten. Het is tenslotte zo zielig om die lieve beestjes door te maken.
Binnenkort zullen de beleidsmakers gaan besluiten om alle beekjes en plasjes, waarin de Italiaanse kamsalamander is aangetroffen, leeg te pompen om vervolgens alle exemplaren weg te vangen. Reken er maar op dat die niet in een gezellig terrarium terechtkomen. Die worden simpelweg afgemaakt.
No comments:
Post a Comment