Haagse kronkel

Met een naam als Haagse kronkel denk je vermoedelijk al snel aan de gekkigheid van Haagse politici, maar deze versie is een miljoenpoot. De Haagse kronkel (Cylindroiulus apenninorum) heeft een lichaam dat glanzend donkerbruin van kleur is, slangvormig is, onbehaard is en ongeveer 2-3 cm lang is. Het lichaam heeft meer dan 30 segmenten, die alle rolrond van vorm zijn. Het eerste segment achter de kop is even breed als de kop zelf. Het lichaam eindigt in twee staartpunten, een aan de bovenkant en een aan de onderkant van het lichaam. Met andere woorden: je hebt waarschijnlijk liever een politicus op bezoek dan een Haagse kronkel.

De Haagse kronkel is inheems in de Italiaanse Apennijnen en is, behalve in Nederland, nergens anders aangetroffen. Dat is vreemd, want miljoenpoten staan nu niet direct bekend om hun zwerfgedrag, ondanks hun vele poten. Voor de verspreiding van miljoenpoten moet deze soort dan ook de hulp hebben gehad van de mens.
[Foto: Anne Krediet]
In tropische kassen treft men wel vaker exotische geleedpotigen aan, maar die worden aangevoerd door het gesleep van potgrond en plantmateriaal. Gelukkig overleven die tropische soorten nog niet ons koele klimaat als zij zich buiten de kas wagen. De Haagse kronkel doet dat wel.

De eerste waarneming van de Haagse kronkel dateert al van 1926 toen enkele exemplaren werden aangetroffen in het Haagse Bos te Den Haag. In 1928 volgden waarnemingen in Wassenaar en in 1973 in Baarn. Toen men aan het eind van de vorige eeuw begon met het in kaart brengen van de verspreiding van miljoenpoten in heel Nederland, ontdekte dat de Haagse kronkel ook voorkwam in de omgeving van Den Haag, in het Kralingse Bos te Rotterdam en enkele parken in Alkmaar. Recent is de Haagse kronkel ook bij Driebergen-Rijsenburg verzameld in het Driebergsebos, nabij Baarn.

Onderzoekers hebben geen enkel idee of de vindplaatsen van de Haagse kronkel een uitbreiding van zijn leefgebied betekenen of dat ze al sinds jaar en dag onopgemerkt zijn gebleven. De Haagse kronkel is een warmteminnende soort die ook goed tegen droogte kan. Bijna alle vindplaatsen liggen op zandgrond of opgespoten zand in de steden, wat in de zomermaanden flink kan uitdrogen. Er worden meestal maar enkele tot tientallen exemplaren waargenomen op een locatie. Ook zijn er geen aanwijzingen dat deze soort zich verder sterk aan het uitbreiden is of dat lokaal andere miljoenpoten in hun voortbestaan worden bedreigd door de aanwezigheid van de Haagse kronkel. Er lijkt vooralsnog dus geen risico voor de inheemse flora en fauna te bestaan, zo menen de onderzoekers.

No comments:

Post a Comment