Pacifisch klauwvlokreeftje

Soms maakt het niet zoveel uit als een exoot in ons land wordt geïntroduceerd, maar soms gaat het helemaal mis. Een voorbeeld van dat laatste is het Pacifisch klauwvlokreeftje (Ericthonius didymus). Klauwkreeftjes danken hun naam aan de grote schaarpoot van de mannetjes. Deze vlokreeftjes bouwen hun eigen kokertjes waarin ze wonen. Ze leven tussen en op wieren, oesters en andere schelpdieren en diverse andere organismen. Dit organisme is inheems in de Stille Oceaan, maar via aangroeisel op scheepsrompen worden ze over de wereld verspreid, al dient de handel in levende schelpdieren ook niet vergeten te worden.

[Image: Dirk van den Bergh - Overwoekerde Noordzeekrab]

 

Het Pacifisch klauwvlokreeftje werd pas in de zomer van 2021 voor het eerst in onze nationale wateren ontdekt. Vanaf het najaar van 2022 rapporteren duikers in de Oosterschelde en andere Zeeuwse wateren een 'dramatische toename' van deze klauwvlokreeftjes. Dat ze zó snel zó massaal zouden worden is wel heel extreem.

De huidige bedekking door de nieuwkomers is massaal, zelfs explosief te noemen. Dergelijke massale toenames zag je eerder bij nieuw geïntroduceerde exoten als de Japanse oester, de Amerikaanse zwaardschede, de Druipzakpijp en de Rode Amerikaanse rivierkreeft.

Momenteel worden hele oppervlakken overwoekerd en ook oesters, mossels, sponzen en rondlopende Noordzeekrabben en andere organismen zijn niet meer veilig. Ook zij worden soms volledig bedekt door Pacifisch klauwvlokreeftjes. Door die bedekking krijgen veel andere soorten het heel lastig. Zeenaaktslakken, bijvoorbeeld, zijn sterk gespecialiseerd qua voedsel. Als dat voedsel afneemt of bedekt wordt, zullen deze soorten ook afnemen of zelfs helemaal verdwijnen.

Intussen komt het Pacifisch klauwvlokreeftje voor in de Atlantische kustwateren van Zeeland tot aan de Portugese Azoren. Zelfs in Venetie begint hij de lagunes al te overwoekeren[1].

De nu massaal optredende vlokreeft is niet de eerste geïntroduceerde kokerbouwende exoot. Al eerder, in september 2019, werd nabij Zierikzee een marmerkreeftje (Jassa slatteryi) aangetroffen. Deze was in eerste instantie niet zo massaal aanwezig, maar komt nu ook tussen de nieuwkomers voor. Wellicht lift hij ongemerkt mee met de expansie van het Pacifisch klauwvlokreeftje.

Zijn er dan geen natuurlijke vijanden in onze wateren? Een paar. Vissen als de steenbolk en ook de strandkrab blijken intussen geleerd te hebben om de indringers met koker en al te consumeren. Maar of dat voldoende is, valt te betwijfelen. Vaak zie je na explosieve toenamen van exoten de boel na enige jaren wel weer meer in evenwicht komen, maar of dat in dit geval ook zo zal zijn is afwachten.

[1] Gouillieux et al: New records of Ericthonius didymus Krapp-Schickel, 2013 (Crustacea: Amphipoda: Ischyroceridae) in European waters with a focus in Arcachon Bay, France and key to Ericthonius species in Journal of the Marine Biological Association of the United Kingdom – 2020

[Bron]