Late en Canadese guldenroede

Late guldenroede (Solidago gigantea) en Canadese guldenroede (Solidago canadensis) zijn directe familieleden van – u raadt het al – onze inheemse echte guldenroede (Solidago virgaurea). Het geslacht guldenroede omvat zo'n 100 soorten en de meeste daarvan horen thuis in noordelijk Amerika. De echte guldenroede is een bekende tot 75 centimeter hoge plant, die zijn wortels diep in onze vaderlandse bodem laat groeien. Hij bloeit met pluimen van goudgele bloemen.

De Canadese guldenroede en zijn Amerikaanse familielid de late guldenroede zijn in Europa ingevoerd als siergewas en als bijenplant. Zijn deze exoten mooier en sierlijker dan onze inheemse echte guldenroede? Ze verschillen qua uiterlijk nauwelijks van elkaar. Vinden bijen ze dan misschien aantrekkelijker omdat de nectarrijke bloemen meer honing opleveren? De opbrengst van honing verschilt nauwelijks van die van de echte guldenroede.

Vermoedelijk werd de late guldenroede al in de 18de eeuw in Europa ingevoerd vanuit Noord-Amerika. In de 19de eeuw ontsnapten de eersten al uit siertuinen, maar pas in de 20ste eeuw verwilderde hij op grote schaal. Als gevolg van die vroegere onzorgvuldigheid is deze plant in vrijwel geheel West-Europa ingeburgerd. In Nederland heeft de late guldenroede het in Nederland zo naar zijn zin dat hij tegenwoordig algemeen voorkomt. Sommigen zien hem zelfs al als inheems.

De Canadese guldenroede is uiteraard zeer nauw verwant aan de late guldenroede. Deze soort is met zijn hoogte van een meter ietwat forser dan de echte guldenroede. Hij onderscheidt zich voornamelijk van de late guldenroede doordat hij vroeger bloeit. Verder heeft hij een wat sterkere beharing aan de stengel en de bladeren. Het is een stuk kouder in Canada dan in de USA en die beharing zorgt er voor dat deze soort beter tegen de kou kan beschermen. Dat is dan ook direct de reden dat hij vroeger bloeit.

In veel landen wordt al jaren met een scheef oog gekeken naar de ongebreidelde opkomst van zowel de late als de Canadese guldenroede. In Duitsland is hij al officieel aangemerkt als een invasieve soort die inheemse soorten het leven zuur maakt. Natuurlijk zijn onze gezagsdragers weer veel te gemakzuchtig om daadkrachtig in te grijpen.

Van guldenroedes is bekend dat ze ontstekingsremmende en antibacteriele eigenschappen hebben. Bovendien is gebleken dat een extract van de guldenroede ook dodelijk was voor enkele soorten tumor. Weliswaar bleek dit in een laboratorium en niet bij een patient, maar misschien dat er ooit een medicijn op de markt zal komen dat gebruik maakt van de Canadese en late guldenroede. Misschien zouden we met het oogsten van die lastige uitheemse guldenroedes wel eens twee vliegen in een klap kunnen slaan.