Ruig springzaad

Ruig springzaad (Impatiens cristata) behoort tot een ongeduldige familie van planten. Zelfs zijn wetenschappelijke familienaam duidt daarop: Impatiens betekent ‘ongeduldig’ en dat Latijnse woord is zelfs nog in het Engels te herkennen als impatient. Springzaad heeft die aanduiding niet ten onrechte gekregen omdat de evolutie een speciale manier heeft verzonnen om zich voort te planten: wanneer de zaden rijp zijn dan is de minste of geringste aanraking (een regendrup, een wandelaar) al voldoende om die zaden metersver weg te schieten.

In Nederland hebben we van nature al een springzaadsoort. Dat is groot springzaad (Impatiens noli-tangere). Al eerder heb ik beschreven dat ook de reuzenbalsamien (Impatiens glandulifera) helemaal vanuit de Himalaya de reis naar Nederland heeft aanvaard.
[Foto: Ton Denters]

Nu blijkt dat ook ruig springkruid zich thuis voelt in Nederland. In Amsterdam groeit hij zo uitbundig dat men hem daar als ingeburgerd wil beschouwen. Ruig springkruid is een laagblijvende kruidachtige plant met dikke, sappige stengels en grote bladeren. Hij bloeit van juli tot september met prachtige crèmegele bloemen.

Ruig springzaad is inheems in een groot gebied dat gevormd wordt door landen als China. Nepal, India en Pakistan. Het groeit daar in bossen en langs kanalen.

Wat doet een Aziatische versie van het springzaad nu plotseling in Nederland? Welnu, springzaad vormt al snel een handig tapijt doordat bladeren dicht opeen staan. Het is daarom niet alleen in het bos een bodembedekker, maar ook in stadstuinen kan hij dat trucje uitvoeren. Bovendien is de plantenfamilie geschikt om zijn leven in (half)schaduw te slijten en dat is in kleine stadstuinen, zoals die veel in Amsterdam zullen voorkomen, ook al een positief punt.

Dat zijn sterke punten niet alleen in Nederlandse tuinen tot hun recht komen wordt bewezen door het feit dat men ruig springkruid ook al in Noorwegen, België en Duitsland in het wild heeft aangetroffen.

Het toont ook aan wat we zo vaak hebben gezegd en dat is dat de natuur zich niet laat temmen door het plaatsen van een hekje om je tuin. Je plant een exotische plant omdat ‘hij zo leuk staat’ en die plant zal al het mogelijke doen om te ontsnappen. De vrijheid lonkt dus ook altijd voor planten.

Je kunt je afvragen of die Amsterdamse tuinen niet ingezaaid hadden kunnen worden met het zaad van onze inheemse springzaadsoort. Groot springzaad ziet er voor de leek immers vrijwel hetzelfde uit, heeft hetzelfde bodembedekkende effect en wanneer die uit een tuintje ontsnapt is er geen man overboord.

No comments:

Post a Comment