Ongelijkbladig vederkruid (Myriophyllum heterophyllum) is inheems in het zuidoosten van de Verenigde Staten en was hij daar maar gewoon gebleven dan hadden wij er niet zo'n last van. De familie van vederkruidigen bevat ongeveer 45 leden. Het zijn allemaal wortelende zoetwaterplanten, die de neiging hebben om snel een vijver en sloot dicht te verstikken door hun ongebreidelde groei.
Mocht je je afvragen hoe deze plant de Atlantische Oceaan is overgestoken dan in het antwoord eenvoudig: het waren waterplanten die het goed deden in aquaria. De bezitters daarvan gooiden bij het verschonen van hun aquarium de planten niet altijd in de groene container, maar soms ook in de vijver of sloot.
In het open water is de plant het eerst in 2005 aangetroffen in een ven bij Venlo. In 2006 was hij al opgedoken in het Overijssels kanaal bij Raalte en een jaar later waren enkele wateren in de provincie Drenthe aan de beurt. Ondertussen is het ongelijkbladig vederkruid een plaag aan het worden in grote delen van Nederland.
Ongelijkbladig vederkruid overleeft onze winter en gedraagt zich zeer concurrerend. Omdat hij sneller kan groeien dan andere waterplanten, verspreidt hij zich snel en is in staat om alle andere waterplanten te verdringen. Het produceert uiteindelijk dikke matten plantmateriaal. Daardoor heeft het zonlicht minder kans om diep in het water te dringen en wordt het ook voor andere waterbewoners moeilijk om in leven te blijven. Vissen en insecten vinden er maar niets aan. Zeker als de matten van ongelijkbladig vederkruid gaan afsterven en tot ontbinding overgaan wordt de waterkwaliteit snel een stuk minder en wordt er zuurstof aan onttrokken. Dit gebrek aan zuurstof kan zelfs dodelijk zijn voor vissen, waardoor de boel behoorlijk kan gaan stinken naar rottende vegetatie en rottende vissen. Niet zo'n leuk vooruitzicht als je net een leuke woning aan het water hebt gekocht.
Het is dus zaak om snel een methode te vinden die het ongelijkbladig vederkruid met wortel en tak uit kan roeien. Dat is gemakkelijker gezegd dat gedaan want het uittrekken of mechanisch wegvissen van deze plant zorgt ervoor dat er al snel stukjes afbreken en dat is alweer voldoende om een nieuw exemplaar te vormen. Bestrijding met een herbicide is een mogelijkheid, maar daarvan worden vaak ook andere waterplanten het slachtoffer.
Uiteindelijk kan er licht in de duisternis gloren omdat we in de toekomst deze plant mogelijk kunnen inzetten voor de productie van groene brandstof. Als iets zo snel groeit kunnen de planten geoogst worden en kunnen wetenschappers de aanwezige cellulose omzetten in alcohol voor onze auto's.
No comments:
Post a Comment